អព្ភូតហេតុនៃនំបុ័ង៥ដុំ និងត្រី២

ក្នុង​ចំណោម​អព្ភូតហេតុ​របស់​ព្រះ​តាម​រយៈ​នំបុ័ង តើ​នំបុ័ង​បុណ្យ​រំលង ​មិន​សំខាន់​បំផុត​ទេឬ?

នៅក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តនៃនំបុ័ង៥ដុំ និងត្រី២ ព្រះបានបន្ទូលថា នំបុ័ងអព្ភូតហេតុ ដែលចម្អែតមនុស្ស ៥០០០នាក់ គឺជាអាហារដែលពុករលួយ។
ហើយទ្រង់បានមានបន្ទូលថា អព្ភូតហេតុនំម៉ាណា ដែលបានផ្តល់ឱ្យក្នុងអំឡុងពេល៤០ឆ្នាំ នៅទីរហោស្ថាន គឺជាអាហារដែលនៅតែធ្វើឱ្យពួកគេស្លាប់ ទោះបានបរិភោគហើយក៏ដោយ។
ប៉ុន្តែ ដោយសារតួរូបពិតនៃនំបុ័ងបុណ្យរំលង គឺព្រះយេស៊ូវ ទ្រង់មានបន្ទូលថា នេះគឺជាអាហារដែលផ្តល់ជីវិតអស់កល្ប។

តើយើងអាចធ្វើអ្វីបាន ហើយតើព្រះអាចធ្វើអ្វីបាន នៅក្នុងពិភពនៃអព្ភូតហេតុ?

នៅក្នុងពិភពនៃអព្ភូតហេតុ គ្មានអ្វីដែលអាចធ្វើបាន ដោយសមត្ថភាពរបស់មនុស្សនោះទេ។
នៅទីរហោស្ថាន អ្នកសង្កេតស្រុកទាំង១០នាក់ បានពិនិត្យមើលស្រុកកាណាន ដោយគិតតែពីអ្វី ដែលពួកគេអាចធ្វើបាន។
ប៉ុន្តែ យ៉ូស្វេ និង​កាលែប ​បាន​គិត​ពី​អ្វី​ដែល​ព្រះ​អាច​ធ្វើបាន។
ដូច​ជាយ៉ូស្វេ និងកាលែបដែរ ពួកជំនុំនៃព្រះ ​ផ្សព្វផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ​សញ្ញាថ្មី ​ទូទាំង​ពិភពលោក ដោយផ្អែក​លើអំណាចរបស់​ព្រះគ្រីស្ទអាន់សាំងហុង និង​ព្រះមាតា។

ខ្ញុំជានំបុ័ងជីវិត ពួកឰយុកោអ្នករាល់គ្នាបានបរិភោគនំម៉ាន៉ា នៅទីរហោ‌ស្ថាន ហើយក៏ស្លាប់អស់ទៅ
ឯនំបុ័ងដែលខ្ញុំនិយាយនេះ គឺជានំបុ័ងដែលចុះពីស្ថាន‌សួគ៌មក ដើម្បីឱ្យអ្នកណាដែលបរិភោគ មិនត្រូវស្លាប់ឡើយ
ខ្ញុំជានំបុ័ងដ៏រស់ ដែលចុះពីស្ថាន‌សួគ៌មក បើអ្នកណាបរិភោគនំបុ័ងនេះ នោះនឹងរស់នៅអស់‌កល្បជានិច្ច
[យ៉ូហាន ៦:៤៨-៥១ ]