Życie dla Chwili i Życie dla Wieczności

[Co Skłoniło Wczesny Kościół do Radosnego Przyjmowania Trudów i Prześladowań?]

Podobnie jak członkowie Kościoła Boga, którzy z mocną wiarą w Boga i nadzieją na Niebo przyjęli ucisk i prześladowania cesarza Nerona, my również powinniśmy gromadzić w Niebie błogosławieństwa, aby żyć wiecznie.

[Wieczne Królestwo Niebios, Przygotowane przez Chrystusa Ansanghonga i Boga Matkę]

To mądre życie, aby żyć dla wiecznego Nieba, gdzie nie ma już śmierci, bólu ani żalu, tak jak Apostoł Paweł, który szedł w kierunku Nieba po zobaczeniu trzeciego nieba, a nie jak Judasz Iskariota, który zdecydował się żyć chwilą, kładąc ceniąc ziemskie pragnienia.

Albowiem nieznaczny chwilowy ucisk przynosi nam przeogromną obfitość wiekuistej chwały, nam, którzy nie patrzymy na to, co widzialne, ale na to, co niewidzialne; albowiem to, co widzialne, jest doczesne, a to, co niewidzialne, jest wieczne.
[2 List do Koryntian 4, 17–18]