ความหมายของวันแห่งการลบมลทินครั้งใหญ่

วันแห่งการลบมลทินครั้งใหญ่ที่คริสตจักรของพระเจ้าถือรักษากันเป็นเทศกาลประจำปีนั้น ได้เริ่มต้นจากชีวิตของชนชาติอิสราเอลในถิ่นทุรกันดาร 40 ปี และโดยผ่านวันแห่งการลบมลทินครั้งใหญ่ พระเจ้าทรงทำให้ทุกคนทราบถึงหนทางแห่งการภัยโทษบาปและความรอด

ต้นกำเนิดของวันแห่งการลบมลทินครั้งใหญ่

วันแห่งการลบมลทินครั้งใหญ่เป็นวันที่พระเจ้าทรงอภัยชนชาติอิสราเอลที่บูชารูปวัวทองคำ ขณะที่โมเสสอยู่บนภูเขาซีนายและถืออดอาหารเป็นเวลา 40 วันเพื่อรับพระบัญญัติสิบประการ วันนี้เป็นวันที่พระเจ้าประทานพระบัญญัติสิบประการชุดที่สองแก่พวกเขาเพื่อเป็นหมายสำคัญว่าพระองค์ทรงอภัยโทษบาปของพวกเขาแล้ว

วันแห่งการลบมลทินครั้งใหญ่ในพันธสัญญาเดิมและการสำเร็จคำพยากรณ์

ในเวลาปกติ ความบาปทั้งสิ้นของประชาชนจะถูกเก็บไว้ในสถานศักดิ์สิทธิ์เป็นเวลาหนึ่งปี และในวันแห่งการลบมลทินครั้งใหญ่ บาปนั้นได้ถูกส่งไปยังแพะอาซาเซลโดยมหาปุโรหิตวางมือบนหัวแพะอาซาเซล และมันก็ถูกปล่อยในถิ่นทุรกันดาร เมื่อมันสิ้นชีวิต ความบาปทั้งสิ้นของประชาชนก็ได้รับการอภัยอย่างสมบูรณ์

ในทำนองเดียวกัน พระบิดาและพระมารดา ผู้ทรงเป็นตัวจริงของสถานศักดิ์สิทธิ์นั้น ทรงแบกรับความบาปและความทุกข์ทรมานทั้งหมดของมวลมนุษยชาติไว้ และในวันแห่งการลบมลทินครั้งใหญ่ บาปนั้นถูกส่งไปยังซาตาน และซาตานก็จะถูกลงโทษในนรกพร้อมกับบาปเหล่านั้น

ส่วนพญามารที่ล่อลวงเขาเหล่านั้นก็ถูกโยนลงไปในบึงไฟและกำมะถัน ที่สัตว์ร้ายและคนที่ปลอมตัวเป็นผู้เผยพระวจนะตกอยู่ในนั้น และมันต้องทนทุกข์ทรมานทั้งกลางวันและกลางคืนตลอดไปเป็นนิตย์
วิวรณ์ 20:10