Δρόμος προς τον ουρανό και δρόμος στην έρημο ΙΙ

Η βασιλεία των ουρανών δίνεται με τον λόγο του Θεού
κι όχι με τη σκέψη μου

Ο δρόμος προς τον ουρανό και ο δρόμος στην έρημο δείχνουν
τη σχέση μεταξύ της πραγματικότητας και της σκιάς της.
Μέσα από την σαραντάχρονη ζωή στην έρημο, μπορούμε
να δούμε ότι οι μεγαλύτεροι παράγοντες κινδύνου που εμποδίζουν
τους ανθρώπους να μπουν στη βασιλεία των ουρανών
είναι η ανυπακοή στα λόγια του Θεού και τα παράπονα εναντίον του Θεού.
Βάζοντας τις σκέψεις και τις εμπειρίες μας πάνω
από το Θεό, που μας διατάζει σύμφωνα με το μεγάλο θέλημά Του,
δημιουργεί παράπονα και παρακοή.

Το μέγεθος της πίστης αποκαλύπτεται μέσω της υπακοής

Όπως ο Νώε και ο Αβραάμ ακολούθησαν τα λόγια
του Ιεχωβά στην εποχή του Πατέρα, όπως ο Πέτρος
και οι άλλοι μαθητές ακολούθησαν τα λόγια του Ιησού
στην εποχή του Υιού, εκείνοι που υπακούνε τα λόγια
του Θεού Ανσανγκχόνγκ και της Θεάς Μητέρας,
που ήρθαν ως οι Σωτήρες στην εποχή του Αγίου Πνεύματος,
μπορούν να μπουν στην αιώνια βασιλεία των ουρανών.

«Και για ποιους ορκίστηκε ότι δε θα τους άφηνε
να μπουν στη γη που θα τους έδινε για ανάπαυση,
αν όχι για κείνους που επαναστάτησαν εναντίον του;» Προς Εβραίους 3,18