ຄຸນຄ່າຂອງສະຫວັນ ແລະ ຄຸນຄ່າຂອງໂລກ

[ພວກເຮົາສາມາດເຫັນສິ່ງທີ່ບຸກຄົນໜຶ່ງຖືວ່າ ມີຄຸນຄ່າ ໂດຍເບິ່ງຈາກສິ່ງທີ່ລາວເວົ້າ]

98% ຂອງສິ່ງທີ່ພວກເຮົາເວົ້າ ແມ່ນຈາລຶກໃນສະໝອງຂອງພວກເຮົາ. ເມື່ອຄໍາເວົ້າໃນແງ່ລົບຖືກຈາລຶກໄວ້ໃນສະໝອງນັ້ນ ຈໍາເປັນຕ້ອງໃຊ້ຄໍາເວົ້າໃນແງ່ບວກໜຶ່ງພັນຄໍາ ເພື່ອລຶບຄໍາເວົ້າໃນແງ່ລົບ. ພະເຈົ້າໄດ້ຊົົງບອກພວກເຮົາໃຫ້ເວົ້າພຽງແຕ່ຄໍາເວົ້າໃນແງ່ບວກ ດ້ວຍການຖວາຍຂອບພະຄຸນ ແລະ ຊົມຊື່ນຍິນດີ ເພື່ອວ່າ ພວກເຮົາຈະສາມາດເຂົ້າໃຈເຖິງ
ຄຸນຄ່າຂອງສະຫວັນ ແລະ ສະສົມພະພອນໄວ້ໃນສະຫວັນ.

[ທ່ານຈະເລືອກສິ່ງໃດ ລະຫວ່າງສິ່ງທີ່ຈະຢູ່ພຽງຊົ່ວຂະນະ ແລ້ວຈາກນັ້ນກໍສູນຫາຍໄປ ຫຼື ສະຫງ່າລາສີທີ່ນິລັນ?]

ບັນດາຜູ້ເຊື່ອຖືໃນຄິດສະຕະຈັກຂອງພະເຈົ້າ ແມ່ນຜູ້ທີ່ໄດ້ເຂົ້າໃຈຄຸນຄ່າ ແລະ ພະພອນແຫ່ງສະຫວັນ. ພວກເຂົາແມ່ນຜູ້ທີ່ປະກາດວ່າ: “ຂໍຈົ່ງຮັບເອົາການພັກຜ່ອນອັນຕະຫຼອດໄປ ໂດຍປະຕິບັດຕາມມື້ພະ ແລະ ຮັບຊີວິດນິລັນໂດຍການປະຕິບັດຕາມປັດສະຄາ. ຈົ່ງກາຍເປັນບັນດາລູກຂອງພະເຈົ້າ ໂດຍຍອມຮັບພະບິດາ ອັນຊັງໂຮງ ແລະ ພະເຈົ້າພະມານດາ”. ພວກເຂົາໃສ່ໃຈຕໍ່ສະຫງ່າລາສີແຫ່ງອານາຈັກສະຫວັນອັນຊົ່ວນິລັນ ຢູ່ສະເໝີ ບໍ່ແມ່ນສະຫງ່າລາສີຂອງໂລກນີ້ ເຊິ່ງຈະສູນຫາຍໄປໃນພັບຕາດຽວ.

ເຫດສະນັ້ນ ພວກເຮົາຈຶ່ງບໍ່ທໍ້ຖອຍຈັກເທື່ອ...ຝ່າຍຄວາມທຸກລໍາບາກອັນເບົາບາງ ແລະ ຊົ່ວຄາວ ທີ່ພວກເຮົາ
ທົນຢູ່ນີ້ ແມ່ນເພື່ອຕຽມພວກເຮົາສູ່ສະຫງ່າລາສີອັນຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະ ຕະຫຼອດໄປຈົນຫາທີ່ປຽບບໍ່ໄດ້. ດ້ວຍວ່າ
ພວກເຮົາບໍ່ໄດ້ປັກໃຈໃສ່ສິ່ງທີ່ຕາເຫັນ ແຕ່ໃສ່ສິ່ງທີ່ຕາບໍ່ເຫັນ ສິ່ງທີ່ຕາເຫັນກໍເປັນຂອງຊົ່ວຄາວ ແຕ່ສິ່ງທີ່ຕາ
ບໍ່ເຫັນກໍດໍາລົງຢູ່ຕະຫຼອດໄປ.
[2 ໂກລິນໂທ 4:16-18]