ເທດສະການກິນເຂົ້າຈີ່ບໍ່ມີເຊື້ອແປ້ງ ແລະ ຄວາມທຸກທໍລະມານຂອງພະຄິດ

[‘ຄວາມ​ໝາຍ​ຂອງ​ເທດສະການກິນເຂົ້າ​ຈີ່​ບໍ່​ມີ​ເຊື້ອແປ້ງ’ ​ເຊິ່ງສອນ​ໂດຍ​ ພະ​ອັນຊັງໂຮງ ແລະ ພະເຈົ້າ​ພະ​ມານດາ]

ເທດສະການກິນເຂົ້າຈີ່ບໍ່ມີເຊື້ອແປ້ງ ແມ່ນເທດສະການສໍາລັບພວກເຮົາ ທີ່ຈະຍ້ອນກັບຄືນໄປເບິ່ງຊີວິດ ແລະ ຄວາມທຸກທໍລະມານຂອງພະຄິດ, ກັບໃຈເຊົາເຮັດບາບ ແລະ ປະຖິ້ມຄວາມເຊື່ອແບບເດັກນ້ອຍໄວ້ເບື້ອງຫຼັງ ເໝືອນດັ່ງອັກຄະທູດໂປໂລ ແລະ ກ້າວໄປສູ່ຄວາມເຊື່ອທີ່ເຕີບໂຕເປັນຜູ້ໃຫຍ່ ເພື່ອວ່າພວກເຮົາຈະຮູ້ຈັກວິທີຂອບພະຄຸນຢ່າງແທ້ຈິງ ສໍາລັບຄວາມລໍາບາກຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ ທີ່ພວກເຮາໄດ້ປະເຊີນໃນຊີວິດແຫ່ງຄວາມເຊື່ອ.

[ຈຸດ​ສໍາຄັນ​ຂອງເທດສະການກິນເຂົ້າ​ຈີ່​ບໍ່​ມີ​ເຊື້ອແປ້ງ ​ແມ່ນ​ການເຂົ້າໃຈເຖິງ​ຄວາມ​ໝາຍ​ຂອງ​ການ​ເສຍ​ສະ​ຫຼະ
ແລະ ຄວາມ​ທຸກ​ທໍ​ລະ​ມານ​ທີ່ເທິງ​ໄມ້​ກາງ​ແຂນຂອງ​ພະ​ຄິດ]

ພະ​ເຢ​ຊູ​ບໍ່​ໄດ້​ດໍາ​ເນີນ​ຊີ​ວິດ​ແຫ່ງສະຫງ່າລາສີ ​ແລະ​ ກຽດ​ສັກ​ສີ ​ທີ່​ພະ​ອົງ​ສົມ​ຄວນໄດ້ຮັບໃນຖານະ​ພະ​ເຈົ້າ. ພະອົງໄດ້ຊົງອົດທົນຕໍ່ຄວາມທຸກທໍລະມານເທິງໄມ້ກາງແຂນ ເພື່ອບັນດາລູກຂອງພະອົງ ທັງຖືກເຍາະເຍີ້ຍ ແລະ ກຽດຊັງ ຈາກຜູ້ອື່ນ. ໃນທໍານອງດຽວກັນ, ສະມາຊິກຂອງຄິດສະຕະຈັກຂອງພະເຈົ້າດໍາເນີນຊີວິດເພື່ອຜູ້ອື່ນ, ບໍ່ແມ່ນເພື່ອຄວາມສຸກຂອງຕົນເອງ. ພວກເຂົາ​​ພະຍາຍາມຢ່າງໜັກ​ທີ່ຈະ​ເກີດ​ໃໝ່​ເປັນ​ສິ່ງ​ທີ່​ສົມບູນ​ແບບ​ທີ່​ພະເຈົ້າຊົງ​ພໍ​ໃຈ.

ເມື່ອຍິນດັ່ງນີ້ແລ້ວ ປະໂລຫິດໃຫຍ່ກໍຈີກເສື້ອຂອງຕົນ ເປັນການສະແດງເຖິງຄວາມທຸກໃຈ ແລະ ເວົ້າຂຶ້ນວ່າ
“ກ່າວໝິ່ນປະໝາດພະເຈົ້າ! ພວກເຮົາບໍ່ຕ້ອງການພິຍານຫຍັງຕື່ມອີກແລ້ວ! ພວກທ່ານຫາກໍໄດ້ຍິນລາວເວົ້າ
ໝິ່ນປະໝາດພະເຈົ້າ! ພວກທ່ານຄິດເຫັນຢ່າງໃດ? ເຂົາຕອບວ່າ “ລາວຜິດ ແລະ ຕ້ອງຕາຍ.”
ແລ້ວ​ພວກເຂົາ​ກໍ​ຖົ່ມ​ນໍ້າລາຍ​ໃສ່​ໜ້າ​ພະເຢຊູ ແລະ ​ຕົບຕີ​ພະອົງ; ສ່ວນ​ພວກ​ທີ່​ຕົບ​ໜ້າ​ພະອົງ
ກໍເວົ້າ​ເຍາະເຍີ້ຍ​ວ່າ, “ບັດນີ້ພະເມຊີອາເອີຍຖ້າໂຕເປັນຜູ້ປະກາດພະຄໍາແທ້ ບອກມາ​ເບິ່ງດູ​ວ່າ ແມ່ນໃຜຕ່ອຍ​ຕີ​!”
[ມັດທາຍ 26:65–68]