[ທັງຄວາມທຸກ ແລະ ຄວາມສຸກເລີ່ມຕົ້ນດ້ວຍຄວາມຄິດ, ດັ່ງນັ້ນ ພວກເຮົາຕ້ອງເຝິກໃຫ້ມີຄວາມສຸກ.]
ເມື່ອພວກເຮົາພົບການທົດລອງ, ຄວາມທຸກຍາກລຳບາກ ແລະ ພາລະໜັກແຫ່ງໄມ້ກາງແຂນໃນທາງແຫ່ງຄວາມເຊື່ອຂອງພວກເຮົາ, ບັນດາຜູ້ທີ່ຖືວ່າ ຄວາມຍາກລຳບາກເຫຼົ່ານີ້ເປັນຄວາມທຸກ ໂດຍຄິດວ່າ: “ຂ້ອຍໂຊກຮ້າຍ”
ກໍຈະບໍ່ມີຄວາມສຸກຢ່າງແທ້ຈິງ, ແຕ່ບັນດາຜູ້ທີ່ຄໍານຶງເຖິງພະພອນຕ່າງໆ ແລະ ຂອບພະຄຸນໃນທຸກສະຖານະການການເຫຼົ່ານີ້ ກໍຈະພົບຄວາມສຸກ ແລະ ເຂົ້າສູ່ອານາຈັກສະຫວັນໄດ້.
[ບັນດາຜູ້ເຊື່ອຖືໃນຄິດສະຕະຈັກຂອງພະເຈົ້າ ພົບຄວາມສຸກໃນຄວາມຈິງແຫ່ງຄຳໝັ້ນສັນຍາໃໝ່.]
ພະຄິດອັນຊັງໂຮງ ແລະ ພະເຈົ້າພະມານດາຊົງກ່າວວ່າ: ຈົ່ງຊົມຊື່ນຍິນດີຢູ່ສະເໝີ ແລະ ຂອບພະຄຸນໃນທຸກສະພາບການ ແລະ ຊົງສັ່ງສອນພວກເຮົາໃຫ້ດຳເນີນຊີວິດດ້ວຍຄວາມພຶງພໍໃຈ ເພາະວ່າ ຄວາມໂລບທາງໂລກສ້າງການທົດລອງ ແລະ ຄວາມທຸກ. ພະອົງຊົງສັ່ງສອນພວກເຮົາໃຫ້ເຝິກຝົນຕົນເອງໃຫ້ເປັນຄົນຢໍາເກງພະເຈົ້າ ໂດຍການປ່ຽນແປງສະຖານະການທີ່ບໍ່ດີໃຫ້ເປັນພະລັງແຫ່ງຄວາມສຸກ.
ຈົ່ງຊົມຊື່ນຍິນດີຢູ່ສະເໝີ ຈົ່ງອ້ອນວອນຢູ່ທຸກເວລາ ຈົ່ງຂອບຄຸນພະເຈົ້າໃນທຸກສະພາບການ.
ນີ້ແຫຼະແມ່ນສິ່ງທີ່ພະເຈົ້າຕ້ອງການ ໃນຊີວິດຂອງພວກເຈົ້າທີ່ຮ່ວມເຂົ້າກັບພະຄິດ.
[1 ເທຊະໂລນິກ 5:16–18]
ຄວາມສຸກເປັນຂອງຄົນທີ່ຄົງຢູ່ຢ່າງສັດຊື່ຕໍ່ການທົດລອງ ເພາະເມື່ອລາວຜ່ານການທົດລອງໄດ້ແລ້ວ
ລາວຈະໄດ້ຮັບບໍາເໜັດຄື: ຊີວິດທີ່ພະເຈົ້າໄດ້ສັນຍາໃຫ້ແກ່ຜູ້ທີ່ຮັກພະອົງ... ແຕ່ທີ່ບຸກຄົນໜຶ່ງຖືກລໍ້ລວງ ກໍຕໍ່ເມື່ອຄວາມປາຖະໜາຊົ່ວຊັກຈ່ອງ ແລະ ຍົວະເຍົ້າໃຫ້ປະຕິບັດຕາມ.
ຄັນຄວາມປາຖະໜາຊົ່ວຂອງລາວຕັ້ງຮາກແລ້ວກໍໃຫ້ເກີດມີບາບ; ເມື່ອບາບໃຫຍ່ຂຶ້ນເຕັມຂະໜາດແລ້ວ ກໍໃຫ້ເກີດມີຄວາມຕາຍ.
[ຢາໂກໂບ 1:12–15]
- ວັນທີໂພດສ໌
- 2022. 08. 19
- ຄວາມຮູ້ສຶກ
- 303
