ການນະມັດສະການ ແລະ ການອະໄພບາບ

[ການອະໄພບາບ ທີ່ເຮັດໃຫ້ສາມາດໄປສູ່ຕົ້ນໄມ້ແຫ່ງຊີວິດໄດ້ ແມ່ນໂດຍຜ່ານ ການນະມັດສະການ]

ການຖວາຍໃນພັນທະສັນຍາເດີມ ໄດ້ບັນຈຸການກັບໃຈເຊົາເຮັດບາບຂອງຄົນບາບ ແລະ ການໄຖ່ບາບຂອງພະເຈົ້າ.
ຫຼັງຈາກທີ່ອາດາມ ແລະ ເອວາໄດ້ເຮັດບາບເທື່ອທໍາອິດ, ພະເຈົ້າໄດ້ຊົງອະນຸຍາດໃຫ້ກາອິນ
ແລະ ອາເບັນ ຖວາຍເຄື່ອງບູຊາ. ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາ ສາມາດໄປສູ່ຕົ້ນໄມ້ແຫ່ງຊີວິດໄດ້ອີກຄັ້ງ.
ການຖວາຍ ໄດ້ສືບຕໍ່ຜ່ານສະໄໝຂອງໂມເຊ ແລະ ໄດ້ປ່ຽນເປັນການນະມັດສະການ ໃນສະໄໝພັນທະສັນຍາໃໝ່.

[ພະເຢຊູຄິດ, ພະຄິດອັນຊັງໂຮງ ໄດ້ຊົງກາຍເປັນເຄື່ອງບູຊາ ເພື່ອອະໄພບາບ ແທນສັດຕ່າງໆ.]

ຖ້າບໍ່ມີການນະມັດສະການ, ການອະໄພບາບກໍ່ບໍ່ສາມາດຖືກມອບໃຫ້ແກ່ພວກເຮົາ.

ໃນການນະມັດສະການທັງໝົດ ແຫ່ງພັນທະສັນຍາເດີມ, ສັດຕ່າງໆໄດ້ຫຼັ່ງໄຫຼເລືອດ ແທນຄົນບາບທັງຫຼາຍ.
ແຕ່ໃນສະໄໝພັນທະສັນຍາໃໝ່ ພະເຢຊູຄິດເອງໄດ້ຊົງເສຍສະຫຼະ ເປັນເຄື່ອງບູຊາ ເພື່ອອະໄພບາບ.
ເຫດສະນັ້ນ, ຕ້ອງການນະມັດສະການທັງໝົດ ທີ່ພະເຢຊູໄດ້ຊົງສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນ ໂດຍຜ່ານຄວາມເສຍສະຫຼະຂອງພະອົງນັ້ນ ດ້ວຍວິນຍານ ແລະ ຄວາມຈິງ.

[ພະຄິດອັນຊັງໂຮງ, ປະໂລຫິດໃຫຍ່ ຕາມລະບຽບການຂອງເມນຄີເສເດັກ]

ຄວາມຈິງທີ່ພະເຢຊູ ໄດ້ຊົງເປັນປະໂລຫິດໃຫຍ່ນັ້ນ ໝາຍຄວາມວ່າ ຕ້ອງສືບຕໍ່ຖວາຍນະມັດສະການ.
ບັນດາສະມາຊິກ ຄິດສະຕະຈັກຂອງພະເຈົ້າ ນະມັດສະການທັງໝົດເຊັ່ນ ມື້ພະ ແລະ ເທດສະການປັດສະຄາ, ແລະ ກໍາລັງໄປສູ່ການ
ອະໄພບາບ ແລະ ຄວາມຫວັງແຫ່ງສະຫວັນ ທີ່ພະເຈົ້າໄດ້ຊົງສັນຍາແກ່ພວກເຮົາ.

...ພະອົງກໍ່ໄດ້ເປັນບໍ່ເກີດແຫ່ງຄວາມພົ້ນອັນຕະຫຼອດໄປ ສໍາລັບທຸກຄົນທີ່ເຊື່ອຟັງພະອົງ;
ແລະ ພະເຈົ້າກໍ່ໄດ້ຕັ້ງພະອົງໃຫ້ເປັນປະໂລຫິດໃຫຍ່ ຕາມລະບຽບການຂອງເມນຄີເສເດັກ. [ເຮັບເລີ 5:9-10]