Kim jest prawdziwy lud Boga?

Liczba wyświetleń 203 raz(y) #Święta #Przykazania #Wiara

71 Języki

Obejrzane

Obejrzyj pózniej

Afrikaans Akan Amharic Arabic Bengali Bodo British English Bulgarian Burmese Cebuano Chewa Croatian Czech Dutch English Fijian Filipino Finnish French German Greek Gujarati Hindi Hungarian Indonesian Italian Japanese Kannada Khasi Khmer Korean Lao Latvian Luganda Malay Malayalam Manipuri Marathi Mongolian Mundari Ndonga Nepali Odia Punjabi Polish Portuguese Portuguese(Portugal) Romanian Rukwangali Russian Samoan Shona Chinese Sinhala Slovak Spanish Spanish(Mexico) Spanish(Spain) Swahili Tamil Telugu Thai Tongan Chinese-T Tripuri Turkish Ukrainian Urdu Vietnamese Xhosa Zulu

Subscribe and Like on YouTube

[Kogo Biblia uznaje za prawdziwy lud Boga?]

Wielu ludzi wierzy, że po prostu uczęszczając do kościoła, stają się prawdziwym ludem Boga.
Jednak za pomocą prawa życia Boga odróżnia On prawdziwych ludzi od fałszywych.
Prawdziwi ludzie Boga, którzy mają obywatelstwo w Niebie, muszą obchodzić Szabat, który upamiętnia moc Stwórcy, i Paschę, która upamiętnia moc Odkupiciela.

[Jaki jest znak, który pokazuje, że członkowie Kościoła Boga są prawdziwym ludem Boga?]

Tak jak Salomon, król mądrości, użył pszczół i motyli, aby odróżnić prawdziwy kwiat od sztucznego, tak Bóg odróżnia Swój prawdziwy lud poprzez Swoje przykazania, takie jak Szabat i Pascha.
Dzisiaj niezliczeni członkowie na całym świecie przestrzegają przykazań Boga – znaku ludu Boga – przywróconych poprzez nauki Chrystusa Ansanghong i Boga Matki.

Wielu bowiem z tych, o których często wam mówiłem, a teraz także z płaczem mówię, postępuje jak wrogowie krzyża Chrystusowego; końcem ich jest zatracenie, bogiem ich jest brzuch, a chwałą to, co jest ich hańbą, myślą bowiem o rzeczach ziemskich. Nasza zaś ojczyzna [obywatelstwo; NBG] jest w niebie (...)
[List do Filipian 3, 18–20]

Przestrzegajcie więc sabatu, bo jest dla was święty. Kto go znieważy, poniesie śmierć, gdyż każdy, kto wykonuje weń jakąkolwiek pracę, będzie wytracony spośród swego ludu.
[2 Księga Mojżeszowa 31, 14]