အဇုမပွဲနှင့် ဒုက္ခဝေဒနာ

ဓမ္မဟောင်းပွဲတော်များသည် ဓမ္မသစ်တွင် ဖြစ်ပျက်လာမည့်အရာတို့၏ ပုံတူနှင့်အရိပ် ဖြစ်သည်

ဓမ္မဟောင်းကျမ်းထဲက အဇုမပွဲဟာ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်း (၃၅၀၀)တုန်းက ဣသရေလလူမျိုးတွေဟာ ပသခါပွဲကိုစောင့်ပြီး နောက်နေ့မှာ အဲဂုတ္တုပြည်ကနေ ထွက်ခွာခဲ့တဲ့အချိန်ကနေစပြီး ပင်လယ်နီကို ဖြတ်ကျော်ပြီးတဲ့အချိန်ထိ ခံစားခဲ့ရတဲ့ ဆင်းရဲဒုက္ခတွေကို အောက်မေ့တဲ့ပွဲတော်ဖြစ်ပြီး
ဒါဟာ ယေရှုခရစ်က ပသခါပွဲကိုစောင့်ပြီး နောက်နေ့မှာ လက်ဝါးကပ်တိုင်ပေါ်မှာ အသတ်ခံရပြီး သေဆုံးတဲ့အချိန်ထိ ခံစားခဲ့တဲ့ ဆင်းရဲဒုက္ခ၊ နာကျင်မှုနဲ့ ပေးဆပ်မှုတွေရဲ့ အရိပ်ကိုပြသတဲ့ သမိုင်းတစ်ခုဖြစ်ပါတယ်။

အဇုမပွဲ၏ အနှစ်သာရထဲ၌ ဘုရားသခင်၏အသင်းတော် အသင်းဝင်များသည် ၎င်းတို့၏
လက်ဝါးကပ်တိုင်များကို ထမ်းကြပါသည်။

“သေသည်တိုင်အောင် ကိုယ်တော့်နောက်ကို လိုက်ပါမည်”လို့ပြောခဲ့တဲ့ တပည့်တော်တွေရဲ့ ငြင်းပယ်ခြင်း၊ ရောင်းစားခြင်းကိုခံရပြီး၊ ရန်သူများစွာရဲ့ ကဲ့ရဲ့လှောင်ပြောင်ခြင်းခံရင်း လက်ဝါးကပ်တိုင်ပေါ်မှာ အသေသတ်ခြင်းကို ခံခဲ့ရတဲ့ အဲဒီဆင်းရဲဒုက္ခဟာ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ခေတ်ရဲ့ ကယ်တင်ရှင်ဖြစ်တဲ့ ခရစ်တော်အန်ဆန်ဟုန်းဟာ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်း (၂,၀၀၀)က ခံစားခဲ့ရတဲ့ ဒုက္ခဝေဒနာပဲဖြစ်ပါတယ်။
အခုအချိန်ဟာ အဲဒီချစ်ခြင်းမေတ္တာကို သိမြင်နားလည်ပြီး၊ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်လက်ဝါးကပ်တိုင်ကို ထမ်းတဲ့ ယုံကြည်ခြင်းရှိဖို့ လိုအပ်တဲ့အချိန်ဖြစ်ပါတယ်။

ထို​အ​ခါ ယေ​ရှု​က၊ ငါ၌ ဆည်း​ကပ်​လို​သော​သူ​ဖြစ်​လျှင် ကိုယ်​ကို​ကိုယ် ငြင်း​ပယ်​ရ​မည်။ ကိုယ်​လက်​ဝါး​ကပ်​တိုင်​ကို ထမ်း၍ ငါ့​နောက်​သို့ လိုက်​ရ​မည်။
အ​ကြင်​သူ​သည် မိ​မိ​အ​သက်​ကို ကယ်​ဆယ်​ခြင်း​ငှာ အ​လို​ရှိ၏။ ထို​သူ​သည် အ​သက်​ရှုံး​လိမ့်​မည်။ အ​ကြင်​သူ​သည် ငါ့​ကြောင့် အ​သက်​ရှုံး၏၊ ထို​သူ​သည် အ​သက်​ကို တွေ့​လိမ့်​မည်။
ရှင်မဿဲခရစ်ဝင် ၁၆:၂၄-၂၅