ເທດສະການວັນແຫ່ງຜົນຜະລິດເທື່ອທໍາອິດ ແລະ ຄວາມຫວັງແຫ່ງການເປັນຄືນມາສູ່ຊີວິດ

[ເທດສະການວັນແຫ່ງຜົນຜະລິດເທື່ອທໍາອິດ ເຊິ່ງມີຕົ້ນກໍາເນີດມາຈາກການອົບພະຍົບ
ແລະ ວັນຄືນພະຊົນຂອງພະເຢຊູ ແມ່ນກ່ຽວຂ້ອງກັບຄໍາທໍານວາຍ ແລະ ການສໍາເລັດ]

ເທດສະການວັນແຫ່ງຜົນຜະລິດເທື່ອທໍາອິດ ໃນພັນທະສັນຍາເດີມ ແມ່ນວັນຄືນພະຊົນ ໃນພັນທະສັນຍາໃໝ່. ນັ້ນແມ່ນຄໍາທໍານວາຍທີ່ຈະຕ້ອງສໍາເລັດ ໃນວັນອາທິດ.
ໃນມື້ທີ 1 ຂອງອາທິດທີ່ຊາວອິດສະລາເອນໄດ້ອອກມາຈາກເອຢິບ ແລະ ໄດ້ໄປຮອດອີກຟາກໜຶ່ງ
ຂອງທະເລແດງ. ພະເຈົ້າໄດ້ຊົງກໍານົດມື້ນີ້ເປັນເທດສະການວັນແຫ່ງຜົນຜະລິດເທື່ອທໍາອິດ ແລະ ໃຫ້ຊາວອິດສະລາເອນປະຕິບັດຕາມ ໃນມື້ໃໝ່ຫຼັງຈາກມື້ພະ (ວັນອາທິດ) ຂອງທຸກໆປີ. ພະເຢຊູໄດ້ຊົງເປັນຄືນມາສູ່ຊີວິດ ໃນມື້ທີ 1 ຂອງອາທິດ (ວັນອາທິດ) ໂດຍຊົງສໍາເລັດຄໍາທໍານວາຍຂອງເທດສະການວັນແຫ່ງຜົນຜະລິດເທື່ອທໍາອິດ.

[ພະຄິດອັນຊັງໂຮງ ແລະ ພະເຈົ້າພະມານດາ ໄດ້ຊົງສອນພວກເຮົາເຖິງຕົ້ນກໍາເນີດ
ແລະ ຄວາມໝາຍທີ່ແທ້ຈິງຂອງວັນຄືນພະຊົນ]

ອີງຕາມຄໍາທໍານວາຍຂອງເທດສະການວັນແຫ່ງຜົນຜະລິດເທື່ອທໍາອິດ ເມື່ອຮວງເຂົ້າຮວງທໍາອິດຖືກຖວາຍແກ່ພະເຈົ້າ, ພະເຢຊູໄດ້ຊົງຄືນພະຊົນ ໂດຍເປັນຜົນຜະລິດເທື່ອທໍາອິດ ໃນທ່າມກາງຄົນທັງຫຼາຍທີ່ໄດ້ລ່ວງຫຼັບໄປແລ້ວ ແລະ ໄດ້ຊົງປະທານຄວາມຫວັງແຫ່ງການເປັນຄືນມາສູ່ຊີວິດ ແກ່ມະນຸດຊາດທັງປວງ. ໂດຍການເຊື່ອໃນສິ່ງນີ້, ຄິດສະຕະຈັກຂອງພະເຈົ້າ ຈຶ່ງສະຫຼອງວັນຄືນພະຊົນໃນທຸກໆປີ.

“ຈົ່ງນໍາຮວງເຂົ້າຮວງທໍາອິດ ທີ່ໄດ້ກ່ຽວແລ້ວໄປໃຫ້ປະໂລຫິດ. ປະໂລຫິດຈະຖວາຍຮວງເຂົ້ານັ້ນ ເປັນເຄື່ອງຖວາຍພິເສດແກ່ພະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ເພື່ອວ່າພະອົງຈະຮັບຮອງເອົາພວກເຈົ້າ.
ປະໂລຫິດຈະຖວາຍຮວງເຂົ້າ ໃນມື້ໃໝ່ຫຼັງຈາກມື້ພະ.”
[ລະບຽບພວກເລວີ 23:9–11]

ວັນອາທິດແຕ່ຮຸ່ງເຊົ້າ ພວກຜູ້ຍິງໄດ້ໄປຍັງອຸບໂມງ ພ້ອມທັງຖືເຄື່ອງຫອມທີ່ພວກຕົນຈັດຕຽມໄວ້ແລ້ວໄປນໍາ. ພວກນາງພົບກ້ອນຫີນໄດ້ຖືກກິ້ງອອກຈາກປາກອຸບໂມງ. ດັ່ງນັ້ນພວກນາງຈຶ່ງເຂົ້າໄປ; ແຕ່ແລ້ວກໍບໍ່ເຫັນສົບຂອງພະເຢຊູເຈົ້າ...” ເປັນຫຍັງໝູ່ເຈົ້າຈຶ່ງຊອກຫາຜູ້ເປັນຢູ່ ໃນໝູ່ຄົນຕາຍ? ພະອົງບໍ່ຢູ່ທີ່ນີ້; ພະອົງເປັນຄືນມາສູ່ຊີວິດແລ້ວ.”
[ລູກາ 24:1–6]